Herkenbare situatie! Zo’n aanstormend talent doet nogal eens wat stof opwaaien!

Het is goed om als eerste naar de reden te gaan kijken.
Als je hond op andere honden afstormt kan het bedoeld zijn als spel. Sommige rastypen houden nou eenmaal van spel met stevig lijfelijk contact en daar hoort het afstuiven bij. Helaas begrijpen niet alle honden dit en is dit vaak een bron van miscommunicatie.

Spel of spanning?

Naast spel, kan het ook een vorm van angst-gerelateerde spanning of juist intimideren zijn. Soms ontstaat het vanuit een lichamelijk ongemak, bijvoorbeeld (buik)pijn. Vanuit spanning kan een hond echter bevriezen en langer de tijd nemen om te kijken en te naderen. Dit roept meestal een tegenspanning op bij de ander.
Intimideren of provoceren is een manier om de ander te 'vertellen' rustig aan te doen en met jou rekening te houden door de ander te overrulen of te verrassen. Een meer dwingende manier dus.
Dit is géén dominantie: intimideren en provoceren staat echt los van dominantie.

Het Kleine Hondjes Syndroom

Als een grote hond dit doet naar kleine honden, ontstaat er bij de kleine hond vaak wat we vroeger noemden "het kleine hondjes syndroom". Dan gaan ze bij voorbaat al blaffen naar het type hond waar ze deze ervaring mee hebben gehad.

En laten we eerlijk zijn:

Het kan als ontvangende partij nogal wat zijn als een hond die 3x groter is dan jij, in een hoog tempo en rechte lijn op je afstormt. Ook al wás het bedoeld als spel.
Zeker de honden die een andere, een rustiger spelvorm hebben, ervaren het aanstorm-gedrag al snel al als intimiderend.

Stap 1: voorkómen!

Want wat er niet bij komt, hoeft er ook niet af...
Dus begin met te voorkómen dat je hond steeds weer oefent met dit aanstorm-gedrag. Want dan zit je hond al in de riedel van spanning: zijn lijf reageert steeds eerder. En dat wordt vanzelf een vast patroon. Dit noemen we Pavlov-leren. Het is een manier van leren die onbewust gaat en die je niet tegenhoudt: het lijf reageert al, dat kun je niet meer stoppen.
Maar je kunt het wel voorkomen!

Het duurt ongeveer 2-3 jaar om je hond op te voeden en te socialiseren.
Het aanstormen is onderdeel van het socialiseren. Leer je hond grenzen zodat hij kan oefenen met sociaalvaardig gedrag. Dit zou je trainen van sociaal gedrag kunnen noemen: het inslijten van een nieuw patroon. Trainen op nieuw gedrag heeft alleen zin als je het ongewenste gedrag kunt voorkomen.

Dus: houd je hond tijdelijk aan de lijn als je hem niet meer kunt onderbreken en loop een andere kant op.
Als je hond er letterlijk niet meer heen kan stormen, heb je al heel wat gewonnen!

Stap 2: Trainen = heel veel herhalen, maar wel op een slimme manier:

Je kunt je hond sociaalvaardig gedrag aanleren door het ongewenste gedrag te voorkomen en het gewenste gedrag te trainen. Ik gebruik een combinatie van clickertraining en BAT.

Clickertraining:

Als eerste leer ik de hond een sterk, maar vriendelijk onderbrekingssignaal. De bekende Kijk 'ns en Let's Go, zijn goede voorbeelden. Test of deze sterk is ingetraind en naar nodig verbeter je deze cue.
Daarna ga ik met de hond aan de lijn richting andere honden. Ik bepaal de juiste prikkelafstand en train het onderbrekingssignaal. Let op: het moet echt een vriendelijk signaal zijn, anders gaat jouw hond de andere hond doorgaans associëren met spanning of boosheid.
Ik train door totdat de hond anticipeert en de andere hond gaat aanwijzen of spontaan wegkijkt.

BAT: sociaalvaardig gedrag

Als je sociaalvaardig gedrag concreet wilt maken, dan hebben we het over:

Relaxt naar de andere hond kijken, binnen 3-5 seconden wegkijken, snuffelen aan de grond en in boogjes naderen.
Dit kun je trainen met de BAT methode aan de 3-5 meter lijn. Eerst in de wijk en aanlijngebied, en later ook los in het bos. Voorwaarde is wel dat je hem kunt onderbreken als hij teveel alertheid of spanning opbouwt. Als je je hond niet kunt begrenzen, is het niet veilig om hem veel vrijheid te geven waar hij niet mee om kan gaan.

Pubers en hun keuzes

Het is goed om te bedenken dat de meeste honden overmoedig worden in de puber-fase. Pubers staan niet bekend om hun weloverwogen en kalme stabiele gedrag. Dat geeft niet.
Het is aan jou om je puberhond met een weloverwogen en stabiele aansturing te begeleiden.

Zet je blik op oneindig en ga veel, heel veel herhalen. Later (!) ga je zien dat het écht wel geland is bij je puberhond.

Dus: ga niet mee in de onstuimigheid en roekeloosheid, maar geef het voorbeeld van doordacht en verstandig handelen.
Je hond in de groei moet zijn stabiliteit aan jou ontlenen. Dit is gewoon één van die fases waarin hij oefent met nieuw gedrag: werkt het, of werkt het niet?

Mocht je hier niet mee uit de voeten kunnen, dan is het goed om verder te kijken naar oorzaken.